طَبع (1) من گل کرده، گلْ بار آورَد
بهر عرضه، گل به بازار آورد

عاشقان بر دوْر آن، حلقه زنند
شوق آن، خنده به رخسار آورد

لذّتى از آن بَرند اهل تمیز (2)
دیدن آن، نور دیدار آورد

بر کَنار هر مریضى دسته‌گل
درد را از جان بیمار آورد

گر گذارى بر طَبَق‌هاى گِلین
مشترىّ بیش و بسیار آورد

گر وِرا (3) هدیه بَرى بر دشمنى
مهرْبانى بر دلْ‌اَفکار (4) آورد

دسته‌ کن آن را، بِبَر بر یار خود
در عِوض، او هم به ناچار آورد!

گل بوَد اشعار من بر دوستان
یار من رو سوى اشعار آورد

هر کسى خوانَد چو اشعار مرا
این سخن را او به اقرار آورد:

اى «بِنیسى»! رحمت حق بر تو باد
شعرهایت هوش سرشار آورد

1) ذوق، شاعری.
2) اهل تمیز: اهل تشخیص.
3) او را.
4) دل‌آزرده، رنجیده‌خاطر.

کانال بِنیسی‌ها (عالم عارف: حضرت استاد بنیسی؛ و فرزندشان: حاج‌آقا بنیسی) در پیام‌رسان‌های ایتا، اینستاگرام، روبیکا و سروش: @benisiha_ir.