مرحوم حجّةالحق، حضرت استاد اسدالله داستانی بنیسی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ در کتاب «همیان بِنیسی یا تاریخ گویای گذشته» نوشته‌اند:

بیست سال زحمت کشید و کتاب‌های «اصول کافی»، «فروع کافی» و «روضه‌ی کافی» را نوشت که شامل متن و سند روایات شریفه‌ی اهل بیت ـ سلام الله تعالی علیهم. ـ هستند.

     شیخ یعقوب کُلَینی ـ رضوان الله تعالی علیه. ـ پس از نوشتن کتاب‌هایش، در سال 329 یا 422 ه.ق. از دنیا رفت و در باب‌الکوفه‌ی شهر بغداد دفن شد.

     روزی یکی از فرمانروایان بغداد، از کَنار قبر شریف ایشان گذشت و از همراهانش پرسید: «این، قبر کیست؟» گفتند: «قبر یکی از علمای شیعه که نامش شیخ یعقوب کلینی است.»

     او به سبب دشمنی‌اش با شیعیان دستور داد که قبر آن بزرگوار، نبش شود؛ امّا هنگامی که قبر گشوده شد، همه‌ی حاضران دیدند که بدن و کفن ایشان، کاملاً سالم مانده‌‌اند و بدن و کفن یک کودک خردسال که گویا پسرشان بوده است، نیز سالم هستند.

پس، فرمانروا دستور داد که قبر، پوشانده گردد و بر روی آن، بارگاه ساخته شود.

مشاهده‌ی داستان‌های دیگر این کتاب، از راه لینک زیر در وبگاه بِنیسی‌ها: http://benisiha.ir/2019/05/153/ .

کانال بِنیسی‌ها (عالم عارف: حضرت استاد بنیسی؛ و فرزندشان: حاج‌آقا بنیسی) در پیام‌رسان‌های ایتا، اینستاگرام، روبیکا و سروش: @benisiha_ir.